Endrina Shutrak Lokaj është letrare, aktiviste e prindërimit dhe autore e dy librave:”NINULLË” dhe “MADHËRIA E SAJ”, që trajtojnë jetën e nënës dhe gruas shqiptare. Ajo u shpërngul nga Ferizaj në Pejë për dashuri, por përshtatja në qytetin e ri nuk ishte aspak e lehtë.
Në një intervistë për Peja në Fokus, ajo rrëfen jetën si shkrimtare dhe si nënë në një qytet si Peja, që shpesh është më shumë sfidë sesa përkrahje.
“Jetoj në Pejë prej gati 6 vitesh. Më solli dashuria. Krijova familje këtu, por në krahasim me Ferizajn, Peja është më e vështirë për t’u zhvilluar profesionalisht.“E vështirë të jesh nënë në një qytet ku nuk njeh askënd”– nis ajo me tregimin e saj për Peja në Fokus.
Endrina thotë se si nënë, i është dashur të përballet me sfida të shumta në orientimin për shkollim, shëndetësi dhe mbështetje për fëmijët, për shkak të mungesës së rrjeteve të njohjes dhe përvojës lokale.
“Kur je në vendin tënd, gjithmonë ka dikush që të drejton. Këtu, çdo vendim duhet ta marrësh nga zeroja.”
Letërsia dhe “krijimtaria” në Pejë
E pyetur për jetën si shkrimtare në Pejë, ajo përgjigjet prerë:
“Letërsia në Pejë nuk vlerësohet sa duhet. Për botimin, mbështetjen apo promovimin e veprave të mia, gjithmonë kam shkuar në Prishtinë. Në Pejë, më shumë të shohin si një grua që ‘merret me diçka në shtëpi’, kur nuk ka tjetër punë.”
Por a a zë vend Peja në shkrimet e saj si shkrimtare ?
“Po, shpesh. Por më shumë për zhgënjime. Kam shkruar për rrugët e këqija, mungesën e infrastrukturës për nënat me fëmijë, dhe shumë probleme të përditshme që i has si qytetare.”
Ajo thekson se nuk mund të dal çdo ditë me fëmijët, sepse mungojnë kushtet bazike për ecje me karrocë apo siguri rrugore.
Por çfarë të mire i dha Peja nënës nga Ferizaji, që la qytetin e saj për dashurinëe jetës?
“Më dha qetësinë. Ajri i pastër më ndihmoi shumë me alergjinë që kam pasur për mbi 12 vite. Gjelbërimi, natyra dhe qetësia janë bekim për nënat dhe fëmijët.”
Letra vetes para shpërnguljes nga Ferizaji në Pejë
Para përfundimit të intervistës së saj përportalin Peja në Fokus, Endrina ndan disa rreshta të sinqerta që do t’ia kishte shkruar vetes në ditën e nisjes drejt Pejës:
“Po nisesh drejt të panjohurës, në Pejë, me valixhe që s’mbajnë vetëm rroba, por edhe kujtime dhe ëndrra… Do të duket sikur ke humbur veten, por në fakt do të jesh duke ndërtuar një version të ri të saj.”
Çfarë do të donte Endrina që të lexojnë fëmijët e saj nesër?
“Gjithçka që kam shkruar. Sepse çdo fjalë e kam shkruar me zemër, dhe për ta.”– përfundon Endrina bisedën e saj, për lexuesit e Peja në Fokus.
_______________________________________
🔴 SHËNIM: Ky artikull është pjesë e rubrikës “Për ata dhe ato që e bëjnë Pejën” – Nëse njihni dikë që meriton të jetë pjesë e kësaj rubrike, ndjehuni të lirë që të kontaktoni tek Redaksia e Peja në Fokus.